مروری بر تاریخچه قله دماوند:
دَماوَند کوهی در شمال ایران است که بلندترین کوه ایران و بلندترین آتشفشان آسیا و خاورمیانه است. دماوند در پاره مرکزی رشته‌کوه البرز در جنوب دریای مازندران جای دارد. این کوه از دیدگاه تقسیمات کشوری، در بخش لاریجان شهرستان آمل در استان مازندران قرار دارد.
کوه دماوند در سیزدهم تیرماه سال ۱۳۸۷ به عنوان نخستین اثر طبیعی ایران در فهرست آثار ملّی ایران ثبت شد.همچنین کوه دماوند از سال ۱۳۸۱ به عنوان «اثر طبیعی ملّی» در شمار مناطق چهارگانهٔ ارزشمند از نظر حفاظت محیط زیست قرار گرفته‌است.
از دماوند در اساطیر ایران هم یاد شده‌است و شهرت آن بیش از هر چیز به این سبب است که ضحاک در آن به بند کشیده شده‌است. در آثار ادبی فارسی نیز فراوان به این اسطوره و به‌طور کلّی‌تر کوه دماوند اشاره شده‌است. در بندهش این‌چنین آمده: رود هرهز (هراز) در تپرستان (مازندران) است و از کوه دماوند سرچشمه می‌گیرد.
منابع مختلف اندازه‌های گوناگونی برای ارتفاع کوه دماوند از سطح آب‌های آزاد ذکر کرده‌اند. به نقل از درگاه ملّی آمار ایران، فرازایِ این کوه ۵٬۶۱۰ متر است . منابع دیگر، از جمله پایگاه ملّی داده‌های علوم زمین ایران و وبگاه رصدخانهٔ زمین ناسا، فرازای ۵٬۶۷۰ متر و ۵٬۶۷۱ متر را نیز برای قلّهٔ این کوه ذکر کرده‌اند.
کوهنوردی:
اولین کسی که ادعای صعود به دماوند را کرده‌است ابودلف خزرجی است که در سال ۲۹۲ ه (۹۰۵م) در سفرنامه خود به صعودش اشاره کرده‌است و شرحی از قله دماوند داده‌است. پس از وی قزوینی، مسعودی، ابن فقیه و نیز ناصر خسرو اشاراتی به صعود دماوند داشته‌اند.
قله دماوند در فرهنگ کشور ایران مظهر پایداری و استواری است و یک نماد ملی است و تاکنون به عنوان یک اثر ملی ثبت شده و به روش‌های گوناگون از آن به عنوان یک نماد ملی یاد می‌شود.به همین جهت و بر اساس توصیف و تشریح این قله ی باستانی و ملی، تیم کوهنوردی پرومکس ( کوهباد کاشان ) تصمیم گرفت تا در تاریخ 10 مرداد 1397 از حوالی سپیده دم بر فراز این نماد ملی و تاریخی صعود نماید و مروری بر پرآوازه ترین قله ی بلند این سرزمین کهن و بر بلندای تاریخ و فرهنگ پر عظمت و افتخار ایران عزیزمان داشته باشد.
این صعود در تاریخ 11 مرداد 1397 با یک گروه 20 نفره منسجم و یکدست کوهنوردی از شهر زیبای کاشان به پایان رسید و به افتخاری ملی و تاریخی در رویدادهای شرکت پرومکس در تقویم این مجموعه ثبت شد.
